Kur vendosa të kyçem aktivisht në jetën politike të vendit, pranova përgjegjësinë personale si parim bazë vlerash, një orientim politik që vendos kornizën për të gjitha pikëpamjet, opinionet apo qëndrimet e mia personale, qoftë nënkryetar i LSDM-së. ose si zëvendëskryeministër për çështje ekonomike në Qeveri.
Vetëm në këtë mënyrë, kam besim të thellë, mund t’u shërbej të gjithë qytetarëve në mënyrë të
barabartë dhe në këtë shërbim të mos fshihem pas përkatësisë në kolektive të ndryshme. Për dështimet e mia personale, asnjëherë nuk kam kërkuar dhe as do të kërkoj justifikime në përkatësitë kolektive, qoftë parti apo bashkësi etnike. Prandaj nuk mund të pranoj të jem pjesë e një dialogu publik, i cili e
redukton pluralitetin e opinioneve dhe diversiteteve në një botë bardh e zi, duke e shtyrë shoqërinë në antagonizëm mes grupeve, të cilat vetëm mund ta shkatërrojnë dhe jo ta avancojnë.
Standardet e mia të vlerave personale kanë një domethënie imperative, të mos jem faktor aktiv në zhvillimin e një debati publik që, në vend që të ofrojë një interpretim bindës të proceseve politike, vendoset me vetëdije në funksion të zhvillimit të një hapësire mediatike, në të cilën duhet të mbizotërojë triumfalizmi kolektiv. Unë nuk mund të jem pjesë ose të ushqej kërkimin e medias nëpër kolektive që do të jenë armiq apo fajtorë për dështimin personal politik të dikujt apo kompensimet për mungesën e integritetit personal. Unë nuk do të jem “ushqim” për legjitimimin e një hapësire në të cilën do të zhvillohet një debat publik shovinist dhe stigmatizues për tema djathtiste të hapura dhe të imponuara nga grupe, perspektivat evropiane të të cilëve kërcënojnë t’i shtyjnë në margjinat politike, t’i shpërbëjnë dhe t’i zhytin. në pasionet dhe dobësitë e tyre politike.
Prandaj largimi im nga ngjarja në pjesën e parashikuar për deklarata për media, përfaqëson një akt rezistence ndaj zhvillimit të një konteksti politik që graviton drejt kolektivizmit dhe jo ndaj zhvillimit të përgjegjësisë personale të aktorëve në skenën publike, qofshin ata politikanë apo të tjerë.
Nuk lejoj kushdo qoftë të më shtyjë në rërën e gjallë të etnocentrizmit, sepse kjo do të na shpie në kanibalizëm institucional, në vetë ngrënie të atdheut tim. Vlerat më detyrojnë të rezistoj ndaj të gjithë atyre që atdheun tim Maqedoninë, sukseset apo dështimet e tij e shohin nga një prizëm kolektiv, dhe jo përmes vetes, përmes gatishmërisë së tyre që me shembullin e tyre personal apo përpjekjes për të ndryshuar diçka për të mirë.
Ka probleme që duhet t’i diskutojmë, ka paqartësi që duhet t’i sqarojmë, ka pengesa që duhet t’i tejkalojmë, por ne mund të kemi sukses në të gjitha këto nëse i shërbejmë qytetarëve me shembullin tonë personal, me gatishmërinë tonë për të bartur përgjegjësi personale, e jo kolektive.
Unë besoj në një shoqëri për të gjithë, besoj se në diversitetin tonë mund të gjejmë një energji jetike që do të na çojë përpara, që do të shpërndajë përfitimet e progresit në mënyrë të barabartë mes të gjithë qytetarëve, pavarësisht diversitetit të tyre etik, fetar apo kulturor.
Nuk i kuptoj diversitetet si përjashtues mes tyre, si arsye për triumfalizma kolektivë, por si plotësues përgjatë një rruge të përbashkët, në të cilën të gjithë ecim, mbështesim njëri-tjetrin dhe ndajmë me vetëmohim rezultatet.
Narrativin që së fundmi e dëgjojmë është kufizues, ngulfat ose më saktë eliminon cilësinë, sepse për të rëndësi ka vetëm numri. Sipas këtyre pikëpamjeve politike që po fitojnë popullaritet në media, kjo do të thotë se nëse kemi një shqiptar në një pozicion kyç në shtet, nuk ka vend për një të dytë, sepse nuk ka rëndësi parimi i vlerës, por vetëm përkatësia kolektive ose, nëse kemi një ministër në Qeveri me mbiemër që mbaron me “iq””, nuk ka vend për një të dytë.
Prandaj nëse do t’u dorëzohemi ndarjeve, ndasive, nëse lejojmë që të na kaplojë kërkimi i armiqve apo fajtorëve kolektivë, atëherë do të na duhet të ndajmë edhe sukseset sportive. Çdo gol i shënuar nuk do të shkojë në llogari të përbashkët por ne do të ndahemi, futbollistët maqedonas shënuan 3 gola, futbollistët shqiptarë shënuan 2 gola, kundërshtari shënoi 4 gola. Kush është fituesi?
