Kur një mushkonjë pickon, ajo shpon lëkurën me feçkën e saj, dhe me një pjesë të gjatë të buzës që ka formë anatomike në mënyrë që të thith gjak.
Me këtë organ që duket si gjemb, por në fakt është nofull, mushkonja gjen enën e gjakut të “viktimës”.
Në vendin e pickimit, mushkonja injekton pështymën e saj, e cila përmban antikoagulantë që parandalojnë mpiksjen e gjakut. Në këtë mënyrë është më e lehtë për të që ta thithë atë.
Mushkonjat mund të transmetojnë sëmundje të tilla si malaria, ethet e verdha, virusi i Nilit Perëndimor.
Te disa njerëz, pickimet e shumta mund të shkaktojnë një reaksion alergjik më intensiv. Më pas ndodhin ënjtje më të mëdha, madje rreth pickimit krijohen edhe flluska.
Në raste të rralla, ndodh edhe një reaksion sistemik, si dhimbje koke, ngritje temperature ose ënjtje e gjëndrave tiroide.
