Peco Trajkoski nga OJQ thotë se ekziston një “frikë” midis autoriteteve të Maqedonisë se dërgimi i trupave në Ukrainë do të thoshte “marrje anësie”.
“Në komunikimin publik, Ministria e Mbrojtjes e lidh vendimin me një qëndrim parimor se Maqedonia “gjithmonë ka qenë për paqe dhe siguri” dhe se siguria e qytetarëve është një përparësi, prandaj ushtarët e Maqedonisë nuk do të dërgohen në Ukrainë. Nëse e lexojmë vendimin “nën sipërfaqe”, arsyet zakonisht janë më praktike sesa ideologjike.
Së pari, për ushtritë e vogla, çdo vendosje e re do të thotë një zgjedhje që do të sakrifikohet në vend ose në misionet/detyrimet ekzistuese, dhe një mision në Ukrainë do të mbartte rrezik më të lartë, logjistikë më të madhe dhe potencialisht rregulla më të vështira angazhimi”, tha për “Lokalno” Peco Trajkoski nga OJQ-ja – Qendra për Kërkime dhe Analiza Strategjike pas qëndrimit të përsëritur të ministrit të Mbrojtjes, Vllado Misajlovski, se Maqedonia nuk do të dërgojë ushtarët e saj në një mision të mundshëm paqeruajtës në Ukrainë.
Sipas Trajkovskit, më e rëndësishmja, në një periudhë kaq të trazuar, qeveritë shpesh nuk duan të dalin përpara vijës së partnerit më të fortë, në këtë rast Shteteve të Bashkuara.
“Analizat vendase dhe të huaja sugjerojnë se pozicionimi zyrtar ka një element përputhjeje me administratën e re amerikane dhe një fokus në prioritete “më të sigurta” në vend të një vendosjeje të rrezikshme në Ukrainë”, thekson Trajkoski.
Analisti vlerëson se ekziston njëfarë “frike” midis autoriteteve të vendit se dërgimi i trupave do të thoshte “marrje anësie”, por, siç thotë ai, nuk duhet të jetë “frikë” në një kuptim dramatik, por më tepër kujdes strategjik.
