Më 20 dhjetor 1461, Gjergj Kastrioti – Skënderbeu ndodhej në Itali, ku po udhëhiqte forcat shqiptare në ndihmë të Mbretërisë së Napolit. Në këtë periudhë, ai ishte angazhuar në mbështetje të mbretit Ferrante (Ferdinandi I), duke treguar se rezistenca shqiptare kundër Perandorisë Osmane kishte jehonë dhe peshë edhe në politikën evropiane.
Prania e Skënderbeut në Itali nuk ishte vetëm ushtarake, por edhe diplomatike. Ai dëshmoi se aleancat, besa dhe qëndrueshmëria ishin shtyllat e qëndresës së tij. Me trimërinë dhe strategjinë e njohur, Skënderbeu forcoi lidhjet shqiptaro-evropiane dhe u shndërrua në simbol të mbrojtjes së krishterimit dhe të lirisë.
Ngjarjet e dhjetorit 1461 e gjejnë Skënderbeun si figurë qendrore të kohës, një udhëheqës që nuk mbrojti vetëm tokën e vet, por kontribuoi në stabilitetin e gjithë rajonit. Trashëgimia e tij mbetet frymëzim i përhershëm për unitet, guxim dhe dinjitet kombëtar. 🇦🇱
20 dhjetor 1461 – Skënderbeu në mbrojtje të lirisë dhe aleancave evropiane
